HENGISTUS et Horsa

HENGISTUS et Horsa

Saxones Angli fratres, Witgislo seu Witikindo, filio Wittichii Saxonum Regis quibusdam placet, geniti, e Germania, A. C. 449. a Britonibus, quos Scoti Pictique acerrime premebant, evocati, a Vortigerno Rege in Cantio sedes accepêrunt. contra hostem mox victores. Dein Hengistus, per romicen filiam Rege inescato, populatibus catervatim in Insulam adveniendi viam patavit; A. C. 452. Interemptus in praelio ad Pancastrum, ab Aurelio Ambrosio, qui Horsam quoque prius interemerat. A. C. 456. Hengisti fil. Idas regnum Northumbrorum orsus est, A. C. 547. in quo ipsi Ella fil. successit. Vide Polyd. Virg. Duchen. etc. Alii ex Hengisti fil. Otta seu Ebusone per filios hinc Iddam, Northumbriae Reges, in quibus Oswaldus Sanctis adnunumeratus, cecidit A. C. 642. et ultimus Adelfredus A. C. 783, a suis occisus est: inde Wiftam, East-Angliae Reges, in quibus sigbetus, Cantabrigiensis Acad. Fundator et ultimus Edmundus a Danis A. C. 871. caesus, eminent: Item per alium Hengisti fil. Otticum seu Oscum Reges Cantii, in quibus Ethelbertus primus e Saxonibus A. C. 602. Christi fidem assumpsit, ultimus Edelwolfus ab Egberto West-Saxohne captus, deducêre amant. Alius Hengisti fil. Hadwacker vel Odoacer. per Iongam nepotum serirem, Witikindi, Saxonicae familiae hodiernae auctoris, genitor fertur: Vide Phil. Iac. Spener. Syll. Geneal. Hist.